Wkład własny – hmm ? Jak go zaksięgować? Zastanawia się wielu Beneficjentów Europejskiego Funduszu Społecznego?
W celu dokumentowania wkładu własnego niezbędne jest odpowiednie opisanie dokumentów księgowych i jednoczesne zaewidencjonowanie tych operacji na wyodrębnionych kontach księgowych. Niezbędne jest wprowadzenie w tym celu dodatkowych kont analitycznych służących ewidencjonowaniu wydatków kwalifikowanych projektu z podziałem na źródła finansowania projektu.
Ewidencjonowanie odpowiednio wycenionego i udokumentowanego własnego wkładu niematerialnego powinno odbywać się pozabilansowo na kontach Zespołu 9.
Każdy beneficjent zobowiązany jest wnieść wkład własny w odpowiedniej wysokości wydatków kwalifikowalnych projektu.
Instytucja pośrednicząca przyznaje również ściśle określony w umowie procent dofinansowania i taka sytuacja ma miejsce w większości przypadków. Wkład własny może pochodzić ze środków:
- publicznych, np. z budżetu jednostki samorządu terytorialnego szczebla regionalnego lub lokalnego, Funduszu Pracy, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
- prywatnych.
Wartość wkładu własnego wymagana od beneficjenta wskazywana jest w umowie o dofinansowanie projektu (wraz z podziałem na źródła finansowania, w przypadku, gdy wkład własny pochodzi z kilku źródeł). W projektach finansowanych ze środków europejskich wkład własny może być wnoszony w formie:
- finansowej,
- niepieniężnej,
- dodatków lub wynagrodzeń wypłacanych przez stronę trzecią.
Wkład własny może być wniesiony w postaci rzeczowej, np. w formie przekazania na rzecz realizowanego projektu określonych składników majątku i podlega ewidencji księgowej na kontach wyodrębnionych do realizacji projektu. Tym samym przekazanie budynku na potrzeby projektu powinno być zaksięgowane: Wn konto 011; Ma konto 800.
Wkład własny może przybierać także formy niematerialne, takie jak np. praca, użyczenie pomieszczeń, urządzeń itp. Tego rodzaju wkład własny nie może podlegać odrębnej ewidencji na kontach bilansowych jednostki, ponieważ następowałoby wykazanie kosztów, które rzeczywiście nie zostały poniesione. Tym samym ewidencjonowanie odpowiednio wycenionego i udokumentowanego własnego wkładu niematerialnego powinno odbywać się pozabilansowo na kontach Zespołu 9.
Zgodnie z „Wytycznymi Ministerstwa Rozwoju w zakresie kwalifikowania wydatków …”, wycena wkładu niepieniężnego powinna być dokonywana według wartości rynkowej, za którą przyjmuje się przeciętną cenę stosowaną w obrocie tytułami tego samego rodzaju i gatunku, lub według wartości godziwej. Wartość wkładu niematerialnego, np. w przypadku świadczeń wykonywanych przez wolontariusza, określa się z uwzględnieniem ilości poświęconego czasu na ich wykonanie oraz średniej stawki godzinowej lub dziennej za dany rodzaj świadczeń. Wycena nieodpłatnej dobrowolnej pracy musi uwzględniać wszystkie koszty, które zostałyby poniesione w przypadku jej odpłatnego wykonywania przez podmiot działający na zasadach rynkowych, a zatem także koszt składek na ubezpieczenia społeczne oraz wszystkie pozostałe koszty wynikające z charakteru danego świadczenia. Wycena wykonywanego świadczenia przez wolontariusza może być przedmiotem odrębnej kontroli i oceny.